WETHOUDER WIL ‘EIGEN’ GELD VOOR SCHRIJNENDE SITUATIES
Wethouder Lex Albers en zijn beleidsmedewerker Willem Emsbroek van sociale zaken gaan op pad om persoonlijk de verhalen aan te horen over armoede in Borne.
Ze gaan hiervoor in gesprek met vertegenwoordigers van onder meer ouderenbonden, de voedselbank, stadsbank, welzijn ouderen, het wmo platform, kerken, huisartsen en maatschappelijk werk. De resultaten van die gesprekken worden gevoegd bij de uitkomsten van een onderzoek naar het minimabeleid in Borne. Bij dit onderzoek door bureau Kwiz, gaat het om zogeheten ‘harde’ gegevens, bijvoorbeeld de inkomenspositie. Een en ander moet leiden tot een nota, waarin ook wordt aangegeven hoe problemen aangepakt kunnen worden. “Ik ga luisteren, vooral luisteren”, zegt Albers. “We willen het naadje van de kous weten als het om armoede gaat. Is er armoede in Borne en dan heb ik het niet alleen over geld, maar ook over eenzaamheid, contacten, ontwikkelingskansen van mensen en dergelijke. Wat doen andere organisaties eraan. Wat vinden zij van de dingen die wij als gemeente doen? Wat kan anders? Ik hoop dat ze me niet naar de mond praten, maar openhartig en eerlijk zijn.” De actie van Albers is mede een concrete uitvoering van wat hij in zijn nieuwjaarstoespraak heeft gezegd. Hij waarschuwde er toen voor dat het gemeentelijk beleid geen kopie moet worden van het op bezuinigingen gericht nationaal overheidsbeleid. Een beleid zei hij, waarbij niet meer de mens maar het geld of het systeem centraal staat. “In Borne staat de mens centraal”, zegt hij. In dit kader kondigt Albers nu al aan dat hij bij behandeling van de meerjarenbegroting om ‘eigen’ geld vraagt. “Ik wil een budget tot mijn beschikking hebben, waarmee ik instanties of mensen kan helpen die door de regelgeving gedupeerd worden. Bijvoorbeeld iemand die uit de wao komt, maar door een regeltje in de wet vervolgens netto een stuk minder overhoudt. Ik ben voorstander van een hardheidsclausule, waarmee we het inkomensniveau op peil houden. Achteraf leg ik dan wel verantwoording af.” Ook individuele Bornenaren kunnen hun verhaal bij de wethouder kwijt. De enige ristrictie is dat het niet om situaties gaat die in procedure zitten of zijn afgewezen.