De raadsvergadering van juni 2016.

De laatste gemeenteraadsvergadering voor het zomerreces was er een van hoogte- en diepte punten. Dieptepunten, omdat er vanwege gebrek aan goede onderlinge communicatie sprake was van veel herhaling van zetten. De agenda kon daarom niet volledig worden afgewerkt. Hoogtepunt, omdat ondanks lijnrecht tegenover elkaar staande standpunten een compromis werd bereikt, om niet nog meer (politiek) gezichtsverlies te leiden. Ik zal proberen dat allemaal zo kort mogelijk uit te leggen. Dat ik daarmee een andere invalshoek kies dan in de pers werd verwoord, zal duidelijk zijn/worden.
Particuliere verzoeken tot bestemmingsplannen in Hertme.
In december j.l. hebben een aantal partijen, waaronder de PvdA over dit thema een motie ingediend. We dachten dat er naar bewoners mogelijk verwachtingen zijn gewekt en misschien wel bestuurlijke fouten waren gemaakt, die meer aandacht vroegen dan simpelweg de verzoeken niet honoreren. Alle politieke partijen hebben zich daarna intensief met het traject bemoeit door bezoeken ter plekke en gesprekken met verschillende belanghebbenden. Uiteindelijk was de conclusie van de meerderheid: misschien zijn er wel verkeerde verwachtingen gewekt, maar wat vanuit economisch eigenbelang wordt gevraagd, is zo nadelig voor anderen, dat die anderen ernstig in hun woongenot worden gedupeerd. Dus het college toch maar volgen in de afwijzing. Opvallend en een beetje flauw van Borne Nu was dat zij nu ineens een ander argument hadden gevonden, namelijk “de raad gaat hier niet over”. En dat terwijl ze net als de PvdA het voortouw voor de motie van december hadden genomen. Gewoon ruiterlijk toegeven, dat je het deze keer toch niet helemaal goed hebt gezien, was kennelijk voor hen te moeilijk. De PvdA zei dat wel.
Jaarverslag 2015.
Opvallend was dat een aantal partijen hier in feite al een voorbereidende beschouwing voor de begroting van 2017 van maakten. Naar voren vluchten is inderdaad een veel voorkomende tactiek in de politiek. Een goede bliksemafleider. Maar, wij hebben ons echt boos gemaakt over twee dingen:
⁃ Hoe kan het college beweren dat het (grote) overschot op de WMO allemaal door het rijksbeleid komt. Sterker nog: we lazen de motivering als een compliment aan de huidige regeringscoalitie. Maar hoe kun je zo eenzijdig redeneren als de raad nog geen monitor heeft mogen/kunnen zien waaruit blijkt hoe het echt met de Bornse inwoners is gesteld? Wie zegt dat we niet te karig zijn geweest voor WMO-ers?
⁃ Hoe kan het college besluiten dat de spoorse doorsnijding niet meer van strategisch belang is, omdat er besloten is een gemeentelijke verbindingsweg buiten de dorpskern aan te leggen, die geen oplossing biedt voor Zenderen en evenmin voor de knip in de rondweg om een belofte aan de inwoners van de Bornsche Maten in te lossen. Is het spoor nu opeens geen fnuikend probleem meer?
De beantwoording van de beide portefeuillehouders was op zijn minst “zwak” en raakten niet de kern van onze boosheid. Met name met betrekking tot de WMO kregen we een overvloed aan redeneringen die niet op het verwijt ingingen. Hoewel we ons over het algemeen heel constructief opstellen, maakte het college in dit geval, wat ons betreft, geen goede beurt.
Procesvoorstel afvalscheiding.
Het dieptepunt van de vergadering. Er was vooroverleg tussen een aantal fracties geweest, maar achteraf gezien heeft dat tot meer ellende dan tot oplossingen aanleiding gegeven. Eerlijk gezegd, wist ook de PvdA van te voren niet hoe ze zou moeten opereren. De schaduwfractie was verdeeld. Dat er ingegrepen moet worden, is absoluut noodzakelijk, maar of dat moet met voorlopig een derde bak en minder ophaalservice voor het restafval is de vraag. Stank speelt daarbij een stevige rol.
Er lagen al direct twee amendementen/moties op tafel, terwijl normaal een amendement of motie pas wordt ingediend na de eerste discussieronde en het antwoord van de portefeuillehouder. Een motie van het CDA waarin aangedrongen wordt op verder onderzoek, maar in ieder geval geen Diftar (gedifferentieerde tarieven). Een amendement van in ieder geval D’66, VVD en Borne Nu, waarin een volstrekt ander systeem werd voorgesteld. Vervolgens hield Borne Nu een betoog dat niet bij de motie paste en legde D66 de nadruk op een gebrek aan financiële onderbouwing en niet het voorgestelde andere systeem. De verwarring groeide. De PvdA was de laatste spreker en beide voorstellen waren voor ons onaanvaardbaar. De motie omdat Diftar op voorhand afwijzen niet past bij verder onderzoek, het amendement omdat het voorstellen van een geheel nieuw systeem zonder enige vorm van draagvlakonderzoek lijkt op “een schot in de lucht”. Maar ook het collegevoorstel had, zoals reeds aangegeven, onze bedenkingen. We hebben daarom betoogd dat niemand echt kan voorspellen wat het beste werkt (dat ook deskundigen afhankelijk van de situatie elkaar tegen spreken) en een klemmend beroep gedaan op alle raadsleden om allemaal bij te buigen en tot een compromis te komen: bijvoorbeeld verder onderzoek in de richting van het collegevoorstel zonder dat we ons daarbij nu al vast pinnen op absolute uitvoering van het voorliggende raadsvoorstel.
Er volgde een schorsing, een herhaling van argumenten uit het Politiek Beraad door de wethouder, raadsleden die vroegen om uitspraken die de wethouder al had gedaan (slecht luisteren dus!) en herhaling van argumenten van woordvoerders. Het leek wel een godsdienstoorlog. Voor buitenstaanders niet meer te volgen.
Opnieuw uitstel van besluitvorming zou lachwekkend zijn geweest, realiseerde ieder raadslid zich. Dus uiteindelijk heeft de raad besloten met het voorliggende raadsvoorstel in te stemmen. Dat kwam omdat de wethouder meer financiële onderbouwing beloofde én vanwege de nuancering in de richting zoals de PvdA al eerder als compromis had voorgesteld. Dat de publieke tribune inmiddels leeg was, verwonderde me niet.
De rest van de agenda is na onderling overleg van de fractievoorzitters niet afgewerkt. Het werd te laat en de sfeer om te komen tot goede besluitvorming was niet meer aanwezig. Ondanks die gezamenlijke conclusie speelde Borne Nu het niet slim door ondanks het late uur in de Rondvraag nog een veel te lange en veel te technische vraag te stellen, waarvan ik het belang al niet meer weet. Maar ja, het PvdA-raadslid is ook niet hun doelgroep.

Bram Donkers